Football is for you & me, not for fucking industry

1 Mayıs 2010 Cumartesi

Onlar hiç gelemiyorlar bana

Onlar annemle babamlar. Hiç ama hiç gelemiyorlar. Ben gidiyorum bazı bazı...

Kendileri Kozlu Mezarlığında otururlar. Yan yana‚ iç içe. İkisi de çok çok ölü...

İşittim ki annem yine çok bozuluyormuş babama; kalkıp Fenerbahçe maçına gitmek istediği için!
Oturup söyleştik bir akşam üstü sanki yaşarmışız gibi...

İlk sordu babam : Fenerbahçe ? O kaledeki kimdir ?

Dedim ki; çok ünlü‚ dünya çapında bir tane.

Dedi ki‚ Cihat nerede ? Erdal nerede ? Şükrü nerede ? Selahattin nerede ? Diğerleri nerede ?

İyiler hepsi dedim.

-Yeni çocuklar varmış. Nasıl bek hattı‚ haf hattı ?

Saydım söyledim.

-Murat ile Ahmet yok mu ? Mehmet Ali de bizim taraftaymış ha ? Selahattinler‚ K. Haliller. Peki Müjdat‚ Halit‚ Suphi de yoklar mı ? Lefter bıraktı mı topu ? Can büyüdü mü ?

-Baba baba‚ size nerelerdesiniz Allahaşkına ?

-Peki peki sıkma canını. Ama çok üzdüler şimdikiler bizi. Dirileri tribünlerde‚ yollarda‚ sokaklarda‚ gündüz işlerinde‚ gece evlerinde bitirdiler. Ya Fenerbahçeli ölüler ne yapsın‚ ne etsin‚ ne işlesinler ?

Fenerbahçe kadar ölü kalbi kıran bir takım yok‚ inan bana. Fenerbahçe geçtiğimiz dönemlerde ölülerin kalbini kırmıştır çok.
Bu dirileri ne biçim insan oğullarıdır ? Ne olmazca bir taraftardır. Bu Fenerbahçe seyircileri ne biçim Mehmetçiklerdir...

-Senin bize eskiden anlattığın gibi baba. Bir aptal kara sevda işte.
Keyfin yerinde peder bey.

-Eh ! İki senedir rahat uyuyorum. Yan tarafta Beşiktaşlılar var‚ Galatasaraylılar var. Annen iki tek hazırlıyor‚ onlara kaldırıyorum kadehimi. Yani‚ iyidir işte.

-Annem kadın nasıl ?

-Kızıyor arada bir bana. Kalkıp bir Fener maçına gitsem diye takıldığımda. Diyor ki Adam sen ölmüşsün. Fenerle ne işin var ? Diyorum ki‚ Fener yaşıyor hala.

Ne olur bu maç dedi sonra.

Siz ölüler daha iyi bilirsiniz‚ bana sorma dedim.

-Sen çocuklara söyle‚ dirileri zaten yanlarında. Biz eski ölü Fenerliler için oynasınlar. Çünkü hem ölüm hem yenilgi çekilecek iş değil evlat.

-Peki baba söylerim‚ anneme ilet‚ ellerinden öperim.

Daldı. Usulca üstünü örttüm eski bir toprakla.

Hafta sonu Gazamız mübarek ola.

Halit Çapın
Bu vesile ile ustayı saygıyla bir daha anıyoruz. Ve yine Halit Çapın'ın bir sözü ile bitiriyoruz:
BİZ FENERBAHÇELİYİZ, BİZDEN ÇOK ADAM ÇIKAR!

29 Nisan 2010 Perşembe

Tarihe gömüldü hayallerimiz!


Olmadı ! Başka bahara falan kalmadı. Olamadı ve tarihe gömüldü. Bernabeu'da final hayalden öteye geçemedi.


Madristaların bloglarında yorumlara, facebook ve forumlarda düşüncelere karaladıklarımı buraya yazmassam olmaz!


Yarış şaka yarı ciddi:


Olmadı, olamadı. Etten duvar ören ve bunu harika ötesi uygulayan İnter finalde. Sahada formasından başka hiç bir gerçekliği gösteremeyen Barcelona ise İspanya Ligine geri döndü. Bernabeu'da final ve kupa hayalimiz tarihe gömüldü. İtalyan ve Alman finalde, bu duruma en çok Madrid seviniyor. Normaldir. Hitler'in Almanyası, Mussolini'nin İtalyası ve Franko'nun Madrid'i. Güzel bir üçleme, sevinmek hakları :)

26 Nisan 2010 Pazartesi