Football is for you & me, not for fucking industry

2 Temmuz 2010 Cuma

Gün tutuştu, gece tutuştu, yangınlarda tutsak canlar tutuştu!

2 Temmuz 1993 Sivas
Şairdiler, halk ozanıydılar, yazardılar, ressamdılar, semazendiler, müzisyendiler, karikatüristtiler, öğrenciydiler...

Pir Sultan Abdal etkinliklerinin dördüncüsünün düzenlendiği 1-4 Temmuz 1993 tarihleri arasında ozanlardan, yazarlardan, sanatçılardan ve çeşitli demokratik kitle örgütlerinden oluşan yüzlerce kişi, Sivas’ta toplanmışlardı. Sivas Valisi’nin davetlisi olarak kente gelen Aziz Nesin’e tepki olarak başlayan ve günler öncesinden sistemli olarak gerici ve faşist çevrelerce yürütülen protesto, güvenlik güçlerince kontrol edilemeyince katliama dönüştü… Madımak Oteli’nin ateşe verilmesi ve otelde mahsur kalanlardan 37 kişinin katledilmesiyle sonuçlanan “Sivas Katliamı” olaylarının üzerinden 17 yıl geçti…

37 İnsan…
2 Temmuz 1993'te, gerici güçlerce Sivas Madımak Oteli'nde 37 kişi yakılarak öldürüldü. "Sivas katliamı"nda yaşamını yitirenler, şairdiler, halk ozanıydılar, yazardılar, ressamdılar, semazendiler, müzisyendiler, karikatüristtiler, öğrenciydiler...

Asaf Koçak, karikatürist, 35 yaşındaydı.
Asım Bezirci, araştırmacı, yazar, 66 yaşındaydı.
Muhibe Akarsu, Muhlis Akarsu’nun eşi, 35 yaşındaydı.
Muhlis Akarsu, halk ozanı, 45 yaşındaydı.
Gülender Akça, sanatçı, 25 yaşındaydı.
Ahmet Alan, 22 yaşındaydı.
Mehmet Atay, gazeteci, fotoğrafçı, 25 yaşındaydı.
Sehergül Ateş, elişi sanatçısı, 30 yaşındaydı.
Behçet Aysan, şair, 44 yaşındaydı.
Erdal Ayrancı, 35 yaşındaydı.
Belkıs Çakır, semah sanatçısı, 18 yaşındaydı.
Serpil Canik, 19 yaşındaydı.
Muammer Çiçek, tiyatrocu, 26 yaşındaydı.
Carina Thuijs, gazeteci, 23 yaşındaydı.
Serkan Doğan, 19 yaşındaydı.
Hasret Gültekin, halk ozanı ve müzik araştırmacısı, 26 yaşındaydı.
Murat Güneş, 22 yaşındaydı.
Murat Gündüz, öğrenci, 22 yaşındaydı.
Gülsüm Karababa, sanatçı, 22 yaşındaydı.
Uğur Kaynar, şair, 37 yaşındaydı.
Koray Kaya, öğrenci, 12 yaşındaydı.
Menekşe Kaya, sanatçı, 17 yaşındaydı.
Metin Altıok, şair, yazar, 52 yaşındaydı.
Handan Metin, öğrenci, 20 yaşındaydı.
Sait Metin, sanatçı, 23 yaşındaydı.
Huriye Özkan, sanatçı, 22 yaşındaydı.
Yeşim Özkan, sanatçı, 20 yaşındaydı.
Ahmet Öztürk, otel görevlisi.
Ahmet Özyurt, sanatçı, 21 yaşındaydı.
Nesimi Çimen, aşık, halk ozanı, 62 yaşındaydı.
Nurcan Şahin, sanatçı, 18 yaşındaydı.
Özlem Şahin, sanatçı, 17 yaşındaydı.
Asuman Sivri, semah sanatçısı, 16 yaşındaydı.
Yasemin Sivri, semah sanatçısı, 19 yaşındaydı.
Edibe Sulari, Bektaşi kültürü araştırmacısı, 40 yaşındaydı.
İnci Türk, eczacı, tiyatrocu, 22 yaşındaydı.
Kenan Yılmaz, otel görevlisi, 22 yaşındaydı.

Yakılarak katledilmelerinin üzerinden tam 17 yıl geçti. Katledilenlerden bazıları bu dünyada 17 yıl bile yaşamamışlardı oysa! Onları katledenler ve emri verenler 17 yıldır ellerini kollarını sallayarak dolaşıyorlar. Maraş'ta, Çorum'da olduğu gibi. Katillerin ve emri verenlerin bazıları meclis sıralarında kendilerine koltuk bile buldular zamanında. Katleden zihniyet ise dün olduğu gibi bugünde iktidarda.

Saflar nettir. Bir yanda yakanlar, bir yanda yakılanlar var. Kimse arada değildir.

Yakılan biziz. Yakılan halktır.

Yakanlar ise emperyalistler, onların ülkemizdeki işbirlikçileri, düzen partileri, ve abd güdümlü siyasi iktidarlardır. AKP iktidarının yeri tartışmaya yer vermeyecek biçimde yakanların safındadır.

17 yıl geçti.
Sivas'ı unutmadık, unutmayacağız.
Biliyoruz bir gün mutlaka Sivas katliamının hesabı sorulacaktır!

Video izlemek için : Grup Yorum - Gün Tutuşur

Alttaki karikatürlere dikkatlice bakınız, lütfen!

2 yorum:

sallanyuvarlan.blogspot.com dedi ki...

Unutulmadı,unutulmayacak. Ben,sen,o ,biz yani hiçbirisinin önemi yok yakılan halkımızdı bizim. Ve onlar hala meclis sıralarında ,faşistler yine meydanlarda. Türkiye Müslüman diye bağıranlar hala saflardalar.

dev_fb dedi ki...

Çok acı bir gündü. Daha önce benzerlerini yaşamıştık ama bu kez kameralar önünde, tüm dünyanın gözlerinin önünde olmuştu. O kadar pervasız, o kadar rahat hareket edip yaktılar oteli, içindekileri... Dışarıdakiler kahkahalar atıyordu. Belki orada izleyenlerden birileri daha sonra Bayrampaşa, Ümraniye, Buca cezaevlerine yapılan saldırılarda yer aldılar. İlk değildi ama bir daha yaşanmaz umarım. Ülkemizde sol güçsüz, dağınık, parçalanmış. Sol ne kadar zayıfsa yobazlar, faşistler o kadar cesaretlenir. Sivas'ı, Çorum'u, Maraş'ı, Gaziyi, Cezaevlerini unutmadık, unutmayacağız.